#ad
Data publikacji: 6 lutego 2024
TSL Biznes poleca

Faktoring. Jak to księgować? (+ konkurs)

Faktoring. Jak to księgować? (+ konkurs)

Na pierwszy rzut okaz rozliczenie usługi faktoringu może wydawać się banalnie proste. Fakturę od firmy faktoringowej wrzucamy w koszty i po sprawie. W rzeczywistości sprawa jest bardziej skomplikowana, a jej rozwiązanie zależy w szczególności od rodzaju faktoringu z jakiego korzystamy.

#ad

Dostępne na rynku usługi faktoringowe świadczone są na różnych warunkach. Z tego powodu, w zależności od rodzaju faktoringu wykorzystywanego w firmie zależy to, jak prawidłowo ująć je w księgach rachunkowych. – Skorzystanie z usługi faktoringu, który jest sposobem na poprawę płynności finansowej przedsiębiorstwa i ograniczenie zatorów płatniczych, nie jest dziś trudne – mówi Marek Wcisło, Dyrektor ds. Partnerstwa w 4Trans Factoring, fintechu zapewniającym płynność finansową małym i średnim przedsiębiorstwom. – Należy przy tym pamiętać, że od rodzaju usługi zależy sposób prawidłowego ujmowania ich w księgach rachunkowych – czy to w księdze przychodów i rozchodów, czy w pełnej księgowości – zauważa ekspert.

Wypełnij ankietę i weź udział w konkursie 4Trans Factoring.
Wygraj pełne tankowanie wybranego pojazdu z Twojej floty!

Nagrody czekają na trzech wylosowanych zwycięzców!
Wyniki ankiety przedstawione zostaną na konferencji Spotkania Transportowe 2024 – Warszawa

Księgowanie faktoringu pełnego

Faktoring pełny, zwany też właściwym, to w istocie sprzedaż przez firmę – faktoranta – swoich faktur z odroczonym terminem płatności firmie faktoringowej, czyli  faktorowi. Ten ostatni dostaje pieniądze od razu, a płatność za fakturę jest później dokonywana przez klienta faktoranta bezpośrednio na konto firmy faktoringowej.

W ten sposób faktor przejmuje na siebie całe ryzyko niewypłacalności dłużnika w zamian za ustaloną w umowie prowizję. W praktyce firma korzystająca z faktoringu pełnego powinna ją traktować w księgach rachunkowych jak sprzedaż wierzytelności.

Prowadzący księgowość uproszczoną w postaci księgi przychodów i rozchodów, nie odnotowują w nich sprzedaży wierzytelności. To dlatego, że otrzymane od faktora pieniądze są w istocie zapłatą za wcześniej wystawioną i ujętą już w księdze fakturę. Natomiast prowizja, jaką pobrała firma faktoringowa jest kosztem uzyskania przychodu i powinna być wpisana do księgi.

Firmy prowadzące pełną księgowość muszą faktoring odnotowywać w swoich księgach znacznie dokładniej. Każda sfinansowana przez faktora (odsprzedana) faktura musi być wyksięgowana z konta rozrachunkowego klienta (np. zapisem Wn konto 75-1 „Koszty finansowe”, Ma konto 20 „Rozrachunki z odbiorcami”). Jednocześnie kwota otrzymana od firmy faktoringowej traktowana jest jako przychody finansowe i powinna być ujęta np. następującym zapisem: Wn konto 24 „Pozostałe rozrachunki”, Ma konto 75-0 „Przychody finansowe”.

Dodatkowo odpowiednio należy zaksięgować prowizję, którą pobiera faktor, np:

  • wartość brutto – Wn konto 30 „Rozliczenie zakupu”, Ma konto 24 „Pozostałe rozrachunki”;
  • wartość VAT – Wn konto 22-2 „VAT naliczony i jego rozliczenie”, Ma konto 30 „Rozliczenie zakupu”;
  • wartość netto – Wn konto 75-1 „Koszty finansowe”, Ma konto 30 „Rozliczenie zakupu”.

Faktoring z regresem w księgach podatkowych

Faktoring niepełny, czyli z regresem, charakteryzuje się tym, że ryzyko z tytułu niewypłacalności kontrahenta ponosi w całości wystawiający fakturę. Innymi słowy firma faktoringowa wypłaca należność za fakturę, ale jeśli nie zostanie ona uregulowana w terminie, faktorant musi zwrócić otrzymane pieniądze i samodzielnie dochodzić wierzytelności.

Taka konstrukcja umowy powoduje, że faktoring z regresem w księgowości traktuje się jak kredyt. Dla prowadzących księgę przychodów i rozchodów zasady ujęcia w niej takiej usługi nie różnią się od obowiązujących w wypadku faktoringu pełnego.

Prowadzący pełną księgowość korzystający z faktoringu z regresem nie wyksięgowują wierzytelności z ksiąg rachunkowych, co odwzorowuje ponoszone przez nich ryzyko niewypłacalności kontrahenta.

Pieniądze otrzymane od faktora zaksięgować należy np. w następujący sposób: Wn konto 13-0 „Rachunek bieżący”, Ma konto 24 „Pozostałe rozrachunki”. Kiedy natomiast kontrahent ureguluje należność, należy ją wyksięgować zapisem: Wn konto 24 „Pozostałe rozrachunki”, Ma konto 20 „Rozrachunki z odbiorcami”.

W sytuacji, gdy wystawiona przez faktoranta faktura nie została uregulowana w terminie, musi on zwrócić faktorowi otrzymane pieniądze, a jednocześnie odnotować to w księgach: Wn konto 24 „Pozostałe rozrachunki”, Ma konto 13-0 „Rachunek bieżący”.
Prowizję dla firmy faktoringowej księguje się tak samo, jak przy faktoringu właściwym. – Faktoring nie jest rozwiązaniem dostępnym jedynie dla transakcji krajowych. Równie dobrze sprawdza się on także przy transakcjach międzynarodowych – zauważa Marek Wcisło, Dyrektor ds. Partnerstwa w 4Trans Factoring. – Warto jednak wtedy pamiętać o przepisach dotyczących przeliczania kwot w walutach obcych na złotówki, odpowiednio księgować i rozliczać różnice kursowe. Oczywiście w razie jakichkolwiek wątpliwości najlepiej poradzić się w tym względzie księgowego – sugeruje Wcisło.

 

Marek Wcisło, Dyrektor ds. Partnerstwa w 4Trans Factoring

Marek Wcisło, Dyrektor ds. Partnerstwa w 4Trans Factoring

Z tej samej kategorii

Zaufali nam

Masz pytania? Skontaktuj się!

Masz pytania dotyczące branży? Nurtuje Cię jakiś temat? Masz ciekawego newsa, lub pomysł na artykuł? Chciałbyś pojawić się na łamach TSL Biznes? Napisz do nas a my skontaktujemy się z Tobą!

Kontakt